Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

ΓΑΜΩ ΤΟ ΚΕΡΑΤΟ ΜΟΥ

Πρίν απο είκοσι χρόνια είχαμε βρεθεί αρκετοί φίλοι σε μια ταβέρνα στήν αθήνα.Εκεί στήν πανόρμου στού φάκα,για όσους την πρόλαβαν γιατί τώρα έχει κλείσει.Σε κάποια στιγμή πετάγεται κάποιος φίλος και μου λέει.Ρε σύ που γράφεις,θέλω να γράψεις ενα ποιήμα η κάτι τέτοιο που να περιέχει την φράση γαμώ το κερατό μου,θα το κάνεις, με ρώτησε.Επειτα απο δύο μέρες το είχα σκαρώσει και σήμερα που το θυμήθηκα το ανεβάζω να το διαβάσετε.

Ως πότε θα 'μαστε κουμπιά
στα ξένα τα μανίκια
ως πότε θα μας βάζουνε
οι άλλοι δεκανίκια
και εγώ το παίζω άνθρωπος
και χάνω τον καιρό μου
το παίζω διανοούμενος
γαμώ το κερατό μου

ως πότε θα'μαστε εμείς
του κώλου το σκαμνάκι
ως πότε θα'ναι ο λαός
φιλήσυχο αρνάκι
και εγώ που γράφω ποιήματα
μαχαίρι στο πλεύρο μου
είναι η αλήθεια η πικρή
γαμώ το κερατό μου.

5 σχόλια:

  1. ΒΟΥΔΑΣ ΚΟΥΜΠΑΡΟΣ ΕΔΩ! Σε ανακάλυψα τελικά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φίλε τα ποιήματα ανήκουν σε ολο τόν κόσμο,όποιος ενεργεί κακόβουλα ας τον συγχωρέσει ο .....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ως πότε θα ‘μαστε κουπιά
    στα ξένα τα καΐκια
    ως πότε θα μας τραντάζουνε
    των ξένων τα τερτίπια
    και εγώ το παίζω Θύμα
    μέσα στον πυρετό μου
    διαβάζω κανά ποίημα
    γαμώ το κερατό μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. σωστα μιλας η αληθεια ειναι πικρη και τη δυναμη να αντιδρασουμε θα τη φερει η τελικη φαση αυτου που ζουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εύχομαι να ζούμε αρκετοί μέχρι τότε.Ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή