Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

Ο ΓΙΟΥΚΟΣ

Θυμάμαι απο μικρό παιδί,τον γιούκο στη γωνία
που'φτιαχνε η μάνα το πρωί με τις μικρές της πλάτες
χαφιέδες ήτανε οι κοκκινες φλοκάτες
σαν βγαίνανε τα κρόσια τους κυματιστά πανιά

και κάθε βράδυ χάλαγε σκεπάσματα να γίνει
τα σώματα και τις ψυχές βαριά να τα ζεστάνει
γιατί τα δυό σιγόβραζαν στο ίδιο το καζάνι
και ασημένια σκόνη τους έριχνε η σελήνη

και το πρωί λιαζόντουσαν τα ρούχα στο σχοινί
είχαν την μυρωδιά ανθρώπινης ζωντάνιας
έστεκαν όμως στο σχοινί δείγμα πικρής ορφάνειας
αρνάκια που νοστάλγησαν να μπούν μέσ'το παχνί.

Να τώρα γιούκος έγιναν όλα
με μετρημένες γωνίες και φάσες
μέχρι το βράδυ θα κάνω δυό πάσες
με των σκληρών παπουτσιών μου την σόλα.


Το παραπάνω ποίημα ανήκει στήν πρώτη ποιητική συλλογή της συμπατριώτισας  μας Β.Σ.
Εχει τίτλο ΚΑΡΩ ΠΑΤΩΜΑΤΑ και κυκλοφόρησε απο τις εκδόσεις ΗΡΙΔΑΝΟΣ πρίν απο δύο
περίπου χρόνια,αξίζει να διαβαστεί.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου