Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011

ΟΙ ΡΟΓΕΣ ΣΤΑ ΒΥΖΙΑ ΤΗΣ ΤΖΟΥΛΙΑΣ

Έχουν περάσει δυο η τρία χρόνια,αν θυμάμαι καλά,απο το πρώτο εκείνο περιβόητο πορνό ντι-βι-ντι της τζούλιας.Το θέμα όπως ήταν φυσικό ξεχάστηκε σιγά-σιγά,αφού έφαγαν όλοι απο ενα κομματάκι τηλεθέασης.Προχτές όμως άκουσα τυχαία δυο πιτσιρικάδες να τσακώνονται για το ποιός έχει δει το τελευταίο της.Έχω δεί το τέσσερα,έλεγε ο ένας.Έχω δεί το πέντε,έλεγε ο άλλος.Έγω εχω δεί με τους μαύρους,είπε ο πρώτος ξανά.Εγώ έχω δεί και με τους μαύρους και με τους άσπρους,απάντησε ο δεύτερος.Η διαφωνία συνεχιζόταν ενώ μπήκαν και άλλοι στην συζήτηση ο καθένας με την γνώμη του.Άιντε,σκέφτηκα,εγω πόσο πίσω εχω μείνει ακόμη στο πρώτο είμαι.Θα έχει τρελή μάσα για να συνεχίζεται η ουρά των αριθμών,σκέφτηκα.Ποιός ξέρει μπορεί και να τα εκατοστήσει.
Όμως το φαινόμενο τζούλια δεν είναι αποκλειστικότητα των χρόνων που διανύουμε,πιστεύω όλες οι εποχές είχαν την τζούλια τους.Εγω θα σας γράψω για την κάποια τζούλια του μεσαίωνα,όπως την είδε με τα δικά του  μάτια ενας ποιητής της εποχής εκείνης.


                       ΟΙ   ΡΏΓΕΣ  ΣΤΑ   ΒΥΖΙΑ   ΤΗΣ   ΤΖΟΥΛΙΑΣ
            
                Έχετε δεί με άφατη ευχαρίστηση
                κόκκινο ρόδο να προβάλλει μέσ' απο άλλο άσπρο;
                Η πάλι,ενα κεράσι τρισευλογημένο
                σε ενα κρίνο μέσα;Εκεί μές στήν καρδιά του;
                Η προσέξατε ποτέ την λάμψη
                που βγάζει μια φράουλα πνιγμένη μέσ'την κρέμα;
                Η να'δατε  ποτέ σας να κοκκινίζουνε ρουμπίνια
                μέσ' απο εξαίσια,ξωτικά,θαμπά μαργαριτάρια;
                Έτσι που λέτε,κι ίσως ακόμα πιο πολύ
                της Τζούλιας αστράφτει η ρόγα πάνω στο βυζί.

                     ROBERT  HERRICK    [1591-1674]