ΡΑΜΑΛΑ

Γιατί του κόσμου οι προεστοί σιωπούν
Αυτοί που αυτοκηρύσσονται πατέρες
Και τα κλειδιά της ηθικής κρατούν
Κι ορίζουνε τους νόμους;

Γιατί φωτιά σκορπούν οι νύχτες στη ραμάλα
Κι οι μέρες βάφουν κόκκινα τα κράσπεδα
Με των μικρών παιδιών τ'αθώο αίμα
Που πέταξαν τη σάκα,τα κονδύλια τους

Και σφεντονίζουν πέτρες στα ελικόπτερα
Στα τάνκ,στα πολυβόλα,
Για ν'αποχτήσουν λίγο χώμα και νερό
Και ενα γήπεδο να παίζουν;

Γιατί οι Τιτάνες είναι ακόμα ζωντανοί,
Πρωτόγονοι θεοί με αρχαία δίψα
Που αποζητούν τη φρίκη των θνητών
Xωρίς ο πόνος των ανθρώπων να τους φθείρει;


        AΔΡΙΑΝΟΣ   ΚΑΖΑΣ