ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

Κάθε βράδυ στη Γρανάδα,
κάθε βράδυ πεθαίνει ένα παιδί.
Κάθε βράδυ το νερό κάθεται
λιγάκι με τους φίλους να τα πει.

Οι νεκροί έχουν φτερά από μούσκλι.
Ο νεφελώδης άνεμος κι ο άνεμος ο καθαρός
δυο φασιανοί είναι που πετάνε στους πύργους
κι η μέρα είν' ένα αγόρι πληγωμένο.

Δεν κρατούσε ο αέρας μια κορυδαλλού ψιχάλα
όταν εγώ σ' αντάμωσα στου κρασιού τα σπήλαια.
Δεν κρατούσε το χώμα ούτε ψίχουλο σύννεφου
όταν πνιγόσουν στο ποτάμι.

Ένας γίγαντας νερού έπεσε πάνω στα όρη
και η κοιλάδα όλο κυλούσε με σκυλιά και με κρίνους.
Το σώμα σου,με τη βιολετί σκιά των χεριών μου,
ήταν,νεκρό στην όχθη,ένας κρύος αρχάγγελος.


              FEDERIKO  GARCIA  LORCA