Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013

ΤΟ ΧΡΙΣΤΙΝΑΚΙ

Δώδεκα αγόρια του σκολιού                               Κι η βάρκα εποθοφτέρωσε
κι η χριστινιώ μια τάξη                                        κι ορθοπηδάει το κύμα
μη βρέξει και μη στάξει.                                     τραβώντας  όλο πρίμα.

Τ' αγόρια τ' ορκιστήκανε                                     Γέλια, τραγούδια εσώπασαν,
στην παλικαροσύνη                                             τ' αγόρια συμπαλεύουν,
να κλέψουν την Χριστίνη.                                   μοχτούν, φιλί γυρεύουν.

Βαρκούλα αρματώνουνε                                     Χουγιάζει ο ένας για φιλί
με σταυρωτό πανάκι-                                          βγάζουν καημούς τα πάθη
Χριστίνα-Χριστινάκι.                                          της θάλασσας τα βάθη.

Ποιος είδε πετροπέρδικα                                    Κανείς δεν είναι στο κουπί
να παίζει με γεράκια                                           κανείς εις το τιμόνι,
στο πλάι στα θυμαράκια.                                    λαχτάρα που τους ζώνει.  

Ποιος είδε την ξανθόμαλλη                                Για το φιλί της Χριστινιώς
γελούσα και πανώρια                                         χυμάν με χίλια χέρια
να παίζει με τ' αγόρια.                                        νερά, βουνά κι αστέρια.

Έμπα, καλή, στη βάρκα μας                               Κι η βάρκα η ποθοπλάνταχτη
να πάμε και να' ρθούμε                                      πάει στων νερών τα βάθη
τραγούδι που θα ειπούμε.                                  με του έρωτα τα πάθη.

Τ' αστέρια τρεμουλιάζουνε                               Κι εκεί σαλεύουν τα παιδιά,
στου ζέφυρου το χάδι                                       ψάχνουν να βρουν ακόμα
τ' όμορφο τούτο βράδυ.                                     της Χριστινιώς το στόμα.

Άλλοι ταιριάζουν τα πανιά                               Δεν κλαίω τα δώδεκα παιδιά
κι άλλοι κουπί τραβούνε                                  τους νιους τους μαθητάδες
Χριστίνα ο νους σου πού' ναι.                         τις δώδεκα μανάδες.

Το Χριστινάκι τραγουδάει                               Μόν' κλαίω τα μάτια τα γλαρά
της βάρκας κυβερνήτης                                   το λυγερό κορμάκι,
γλυκειά πού' ναι η φωνή της.                           τ' αγρίμι, το ελαφάκι,

Και λέει τραγούδι του έρωτα                          που ήτανε δώδεκα χρονών
και για τον πόθο λέει                                       Παρθένα  Παναγιά μου,
για το φιλί που καίει.                                       κι έλαμπε η γειτονιά μου.



                   ΒΑΣΙΛΗΣ    ΡΩΤΑΣ            [1889-1977]

2 σχόλια:

  1. Epic.... Απο τ' αγαπημένα μου στο νεο κύμα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα.Πράγματι από τα αγαπημένα
      του Νέου Κύματος αλλά καλό είναι να
      το γνωρίζουμε ολόκληρο, καθώς και τον
      συγγραφέα αυτού.

      Διαγραφή